بررسی تطبیقی احکام ناظر بر قصاص عضو در حقوق کیفری ایران و فقه عامه

قتل عمدی و صدمات عمدی به انسان بزرگترین جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد است، برای همین قتل و قطع عضو و ایراد صدمات عمدی از ابتدای تاریخ بشر مورد توجه بوده برای آن مجازاتهای سنگین در نظر گرفته شده است. بنابرین یکی از نهادهای کیفری اسلام برای مقابله با این جنایات قصاص است. قصاص در واقع کیفری است که متناسب با جنایت جانی بر او وارد می شود، این جنایت ممکن است به نفس و یا اعضای بدن انسان وارد گردد. مجازات قصاص برای قتل و قطع اعضا اختصاص به مکتب اسلام ندارد بلکه در ادیان و مکاتب دیگر نیز قصاص قابل قبول بوده است، در فقه اسلامی و قوانین کیفری ایران به صورت مشخص و دقیق و مدبرانه شرایط و ضوابط مجازات قصاص و اجرای دقیق آن پیش بینی شده است. در اسلام فقهای عامه نیز بر اجرای قصاص معتقدند و جزای جنایات عمدی وارد بر تمامیت جسمانی انسان را قصاص می دانند، اما در برخی از شرایط اجرای قصاص با قوانین ایران اختلافاتی دارند که مطالعه آنها می تواند در مواردی از قانون که مخالفانی داشته و نیاز به تامل دارد کمک شایانی نماید. در این نوشتار بر آنیم تا با مطالعه نظر فقهای عامه و نقاط قوت آن در زمینه احکام و شرایط قصاص عضو و اجرای آن در قوانین کیفری استفاده نماییم.